sint-maartenszee
opgave
gebiedsvisie sint maartenszee
opdrachtgever
gemeente zijpe
ontwerp
mei 2012
in samenwerking met
Miranda Reitsma, stedebouw
Urban Synergy

sint maartenszee

In opdracht van het college van de gemeente Zijpe heeft Reitsma Stedebouw in samenwerking met Urban Synergy en 1:1, stadslandschappen een gebiedsvisie voor de kustplaats Sint Maartenszee (Zijpe- en Hazenpolder) ontwikkeld. De concept-gebiedsvisie ligt op dit moment bij de gemeente ter inzage.

In de concept-gebiedsvisie worden de ruimtelijke ontwikkelingen, vooral in de recreatieve sfeer, voor Sint Maartenszee en het omringende landschap in hun onderlinge samenhang geschetst. De concept-gebiedsvisie plaatst de ontwikkelingen in een ruimer landschappelijk kader en geeft richting aan ontwikkelingen en bestaande initiatieven. Voor de waardering van het landschap door recreanten is samenwerking gezocht met Martin Goossen van Alterra.

De gebiedsvisie doet ruimtelijke voorstellen op 3 gebieden: de situering van de voorzieningen, het versterken van de landschappelijke identiteit van de recreatieparken samen met herstructurering en het uitbreiden van het aantal routes tussen de recreatieparken, door de polder en naar zee.

Situering van de voorzieningen versterkt de identiteit van Sint Maartenszee als duurzaam ontwikkelde kustplaats. De Zeeweg gaat als Hartlijn van St. Maartenszee fungeren. Zowel vanuit zee als vanuit de polder krijgt Sint Maartenszee een entree: voorzieningen worden op 2 punten langs de Zeeweg geconcentreerd. Op de recreatieparken zelf worden geen nieuwe voorzieningen toegestaan.

In de visie wordt ingezet op herstructurering van de parken. Uitbreiding dient alleen om ruimte te bieden voor herstructurering. De uitstraling van de parken als één geheel wordt vergroot door ze in te passen in een nieuw landschappelijk raamwerk dat de huidige landschappelijke kwaliteit van het aandijkingenlandschap versterkt. Dit landschappelijk raamwerk bestaat uit 2 delen. Zo wordt met de ontwikkeling van natte nollen natuur het milieu van de binnenduinrand versterkt. In een tweede lijn (Belkmerweg) wordt het milieu van plantage “Wildrijk” als basis voor herstructurering van de recreatieparken genomen.

Ten slotte wordt voorgesteld om openbare routes door of in de randen van de parken door te trekken en te verknopen met het (toekomstige) netwerk aan routes en ommetjes in de polder en aan het strand. De recreatieparken worden van verschillende kanten beter bereikbaar: de enclavewerking en onoverzichtelijkheid worden verminderd.