wieringerrandmeer
opgave
handboek openbare ruimte
opdrachtgever
Wieringerrandmeer Beheer BV
ontwerp
2010
in samenwerking met
Palmbout Urban Landscapes
Strootman Landschapsarchitecten

Het Handboek Openbare Ruimte Wieringerrandmeer is een aanvulling/ verdere uitwerking van de inrichting van de openbare ruimte zoals deze geschetst is in het VO stedenbouwkundig plan van Palmbout Urban Landscapes en het VO Landschapsplan van Strootman Landschapsarchitecten.

In het Handboek worden het programma, de sferen, maatvoering en materialen van de openbare ruimte vastgelegd. Dit zowel voor de locatie in haar geheel als de deelgebieden afzonderlijk.

De toekomstige bewoners van het Wieringerrandmeer wonen in het landschap. Het openbaar gebied is daarom vooral groen, er is weinig tot geen scheiding van verkeersfuncties, de materialen zijn natuurlijk, de uitstraling is robuust.

De openbare ruimte heeft een duurzaam karakter. Regenwater wordt oppervlakkig afgevoerd of geïnfiltreerd, verharding is minimaal, materialen natuurlijk en gebieden worden minimaal verlicht met een energiezuinig armatuur. Op grotere schaal wordt aansluiting gezocht bij recreatieve routes in de omgeving zoals met het Rondje Wieringerrandmeer.

In beplanting, materiaalgebruik en opbouw van de profielen worden 2 sferen onderscheiden:

Op de Schorren, de Zuidelijke Dijk en de Wierdijk is de aanwezigheid van water, riet en vergezichten het belangrijkste thema van de beleving van het openbaar gebied. De sfeer zoals die nu op het IJsselmeer en het wad te vinden is met haar grijze, groene, oker en grijsblauwe tinten is de belangrijkste referentie voor de sfeer van de openbare ruimte op de schorren. Al het gebruikte materiaal is in kleur en vorm ondergeschikt aan de subtiele kleuren van het waterrijke milieu. De woningen op de schorren aan de Wieringerzijde schuilen in het riet en opgaand natuurlijk struweel. De profielen hebben een brede groene grasberm en er is vanuit de woonstraten altijd zicht op het water. Aan de Wieringermeerzijde wordt de openbare ruimte van de schorren gekenmerkt door lange iepenlanen als referentie naar de polder. De bebouwing is hier meer in het beeld aanwezig.

In het woonbos is de aanwezigheid van opgaande beplanting het belangrijkste kenmerk. Vanuit iedere positie is zicht op bos: in overhoeken, op kavels of in de profielen. De beplanting bestaat uit inheemse soorten die passen bij grondwaterpeil en klimaat. De keuze van de verharding sluit aan op de asfaltwegen in de Wieringermeerpolder.

Het openbaar gebied = het landschap